Lista cech DDD

Cechy charakterystyczne dla osób z syndromem DDD (dorosłe dzieci z rodzin dysfunkcyjnych).

 Sprawdź z iloma cechami się utożsamiasz.

• Mam poczucie, że wiele codziennych spraw, trudności, problemów przerasta mnie.
• Nie wiem co jest normą, a co nie. Często muszę zgadywać lub się domyślać.
• Trudno mi zakończyć rozpoczęte sprawy.
• Trudno mi wyluzować, odpuścić, rozluźnić się. Często odczuwam napięcie.
• Jestem osobą emocjonalną. Emocje rządzą moim życiem.
• Nie trzymam granic lub stawiam je zbyt radykalnie.
• Czuję się bezwartościową osobą.
• Jestem krytyczny/a wobec siebie.
• Często też krytykuję i osądzam innych.
• Odczuwam lęk przed autorytetem.
• Nie doceniam swoich osiągnięć. Często je pomniejszam.
• Jak nie jest ‚OK’, zakładam maskę i twierdzę, że jest dobrze.
• Trudno mi nawiązać intymne stosunki.
• Boję się odrzucenia.
• Kontroluję.
• Boję się zmiany, nowego, nieznanego. To budzi we mnie lęk.
• Unikam konfliktów lub je zaostrzam. Rzadko je rozwiązuję.
• Szukam napięć i kryzysów, a potem skarżę się na nie.
• Boję się krytyki. Odbieram ją jako osobisty atak lub zagrożenie.
• Boję się ludzi, czuję się gorszy/a, słabszy/a od innych.
• Nie wierzę, że mogę być kochany/a przez kogokolwiek.
• Mam skłonność do nawiązywania bliższych znajomości z osobami zranionymi, z problemami czy niedostępnymi.
• Łatwiej mi troszczyć się o innych, niż o siebie.
• Czuję nudę, niepokój, jak długo jest dobrze.
• Porządnych, spokojnych, czułych partnerów opuszczam, są dla mnie mało atrakcyjni.
• Jestem lojalny/a, nawet wobec osób nielojalnych względem mnie.
• Często kłamię, nawet gdy nie muszę.
• Mam poczucie, że jestem ‘odmieńcem’.
• Świat postrzegam w kolorach czarno – białych.

Z iloma punktami się zgadzasz? Ile z nich opisuje Ciebie? Mniej niż połowa, a może większość? Wszystkie? Jeżeli po wykonaniu testu potrzebujesz pomocy, rozmowy, wsparcia – pisz do nas: psycholog@kochamzabardzo.pl. Nie czekaj – pomóż sobie już teraz!

Dorosłe Dzieci z Rodzin Dysfunkcyjnych

DDD to osoby, które patrzą na świat oczami zranionego dziecka. Patrzą nań przez pryzmat bolesnej przeszłości, gdzie ich potrzeby nie były zaspokajane. W dzieciństwie zabrakło miłości, uwagi, bliskości, akceptacji, poczucia bezpieczeństwa. Dziś noszą w sobie żal, złość, a czasem nawet nienawiść do rodzica, który krzywdził czy zaniedbywał. Często nie akceptują siebie, postępują wbrew sobie, nie rozumieją siebie i swoich zachowań.

Można wyróżnić kilka typów dzieci z rodzin dysfunkcyjnych (DDD):

1. Wyobcowani – bardzo silnie kontrolują się w kontakcie z innymi. Mają poczucie, że ludzie oceniają ich niekorzystnie.
2. Z poczuciem niższości – czują się gorsi i słabsi od innych, źle o sobie myślą, trudno przyjąć im pochwały. Nie radzą sobie w relacjach.
3. Smutni – często leczą się z powodu depresji. Żyją trudnymi i bolesnymi wspomnieniami, gdzie tracili, byli opuszczani, porzucani, nadużywani, krzywdzeni
4. Współuzależnieni – to osoby uwikłane w związki z tymi, którymi trzeba się opiekować, nieporadnymi i z trudnościami (np. z osobami z problemami finansowymi, uzależnionymi od narkotyków, przewlekle bezrobotnymi). W takich relacjach jest bardzo dużo, silnych bodźców emocjonalnych.

Odnajdujesz siebie w tym opisie? Utożsamiasz się z powyższymi cechami? Najprawdopodobniej jesteś dorosłym dzieckiem z rodziny dysfunkcyjnej. Dobrze trafiłeś. Warszawskie PSYCHOCENTRUM, świadczy pomoc online, przy użyciu poczty e-mail i komunikatora Skype. Warto skorzystać i podjąć próbę naprawy swojego życia już teraz.

Okiem
eksperta

WIĘCEJ

Moja
historia

WIĘCEJ