Pytania diagnozujące DDD

Sprawdź, jak dużo masz cech, charakterystycznych dla DDD (dorosłych dzieci z rodzin dysfunkcyjnych).

1. Mam poczucie, że wiele codziennych spraw, trudności, problemów przerasta mnie.
2. Nie wiem co jest normą a co nie. Często muszę zgadywać lub się domyślać.
3. Trudno mi zakończyć rozpoczęte sprawy.
4. Świat postrzegam w kolorach czarno – białych
5. Trudno mi wyluzować, odpuścić, rozluźnić się. Często odczuwam napięcie.
6. Jestem osobą emocjonalną. Emocje rządzą moim życiem.
7. Nie trzymam granic lub stawiam je zbyt radykalnie.
8. Czuję się bezwartościową osobą.
9. Jestem krytyczny wobec siebie.
10. Często też sam krytykuję i osądzam innych.
11. Nie doceniam swoich osiągnięć. Często je pomniejszam.
12. Jak nie jest ok., zakładam maskę i twierdzę, że jest dobrze.
13. Trudno mi nawiązać intymne stosunki.
14. Boję się odrzucenia.
15. Kontroluję.
16. Boję się zmiany, nowego, nieznanego. To budzi we mnie lęk.
17. Unikam konfliktów lub je zaostrzam. Rzadko je rozwiązuję.
18. Szukam napięć i kryzysów, a potem skarżę się na nie.
19. Boję się krytyki. Odbieram ją jako osobisty atak lub zagrożenie.
20. Boję się ludzi, czuję się gorszy, słabszy od innych.
21. Nie wierzę, że mogę być kochany przez kogokolwiek.
22. Łatwiej mi troszczyć się o innych niż o siebie.
23. Czuję nudę, niepokój jak długo jest dobrze.
24. Porządnych, spokojnych, czułych partnerów opuszczam, są mało atrakcyjni dla mnie.
25. Jestem lojalny, nawet wobec osób nielojalnych względem mnie.
26. Często mówię nie prawdę. Kłamię nawet gdy nie muszę.
27. Mam poczucie, że jestem inny.

Dorosłe Dzieci z Rodzin Dysfunkcyjnych (skrót DDD)
– to osoby dorosłe, które patrzą na świat oczami zranionego dziecka. Postrzegają dzisiejszy świat przez pryzmat bolesnej przeszłości. W domach takich dorosłych już osób zabrakło miłości, uwagi, bliskości, akceptacji, poczucia bezpieczeństwa. Często potrzeby ich nie były zaspokajane. Takie osoby często noszą w sobie żal, złość, a czasem nienawiść do rodzica, który krzywdził czy zaniedbywał ich. Czują dotkliwie swoją krzywdę i przez nią postrzegają świat i ludzi. Co też nie pozwala im spokojnie żyć. Dziś aby nauczyć się akceptować i rozumieć samych siebie, by móc się rozwijać, potrzebują wsparcia specjalistycznego z zewnątrz.

Jeżeli na większość z powyższych stwierdzeń odpowiedziałeś TAK  i czujesz, że potrzebujesz pomocy, rozmowy, wsparcia  – pisz do nas:  psycholog@kochamzabardzo.pl

Można wyróżnić kilka typów osób DDD, wśród DDD są:

Wyobcowani – oni bardzo silnie kontrolują się w kontakcie z innymi.  Mają poczucie, że ludzie oceniają ich niekorzystnie.

Z poczuciem niższości – takie osoby czują się gorsze od innych, szczególnie w relacjach, ponieważ z domu nie wynieśli pozytywnych doświadczeń w bliskich kontaktach z ludźmi.  Mają też słaby obraz siebie wyniesiony z dzieciństwa.

Smutni –  te osoby, często leczą się z powodu depresji. Żyją trudnymi i bolesnymi wspomnieniami, gdzie tracili, byli opuszczani, porzucani.

Współuzależnieni – to osoby uwikłane w związki z tymi, którymi trzeba się opiekować (np. z osobami z problemami finansowymi). Życie z partnerem, który nie budzi silnych emocji uważają za nudne.

Okiem
eksperta

WIĘCEJ

Moja
historia

WIĘCEJ